Z zajęć korekcyjno- kompensacyjnych korzystają przedszkolacy, uczniowie klas I -VII SP . W zajęciach uczestniczą dzieci z opiniami Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej oraz na wniosek wychowawcy klasy.

Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne organizuje się dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi lub specyficznymi trudnościami w uczeniu się, czyli z dysleksją. Trudności te wynikają z pewnych zakłóceń w rozwoju u dziecka czynności mowy, spostrzegania, pamięci (słuchowej i wzrokowej), ruchu czy koncentracji. Dysleksja rozwojowa nie jest wynikiem wolniejszego rozwoju umysłowego czy braku inteligencji. Może przytrafić się dzieciom o prawidłowym rozwoju umysłowym, które często osiągają świetne wyniki w testach inteligencji. Dysleksja nie jest też chorobą czy kalectwem. Specjaliści wyróżniają różne rodzaje dysleksji rozwojowej:

• dysleksja: trudności w czytaniu, dzieci z dysleksją czytają zwykle wolniej,

• dysortografia: trudności w opanowaniu poprawnej pisowni (w tym popełnianie błędów ortograficznych),

• dysgrafia: trudności w opanowaniu czytelnego pisania (bazgranie jak kura pazurem),

• dyskalkulia: trudności w uczeniu się matematyki.

U jednej osoby mogą występować wszystkie rodzaje dysleksji rozwojowej, najczęściej zdarza się występowanie dysleksji wraz z dysortografią.

Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne nie przypominają lekcji, nie ma ocen, rywalizacji, współzawodnictwa. Tempo pracy dostosowuje się do możliwości dziecka.

Rady specjalistów dla rodziców! Jak wspierać dziecko dyslektyczne?

 

1. Nie należy traktować dziecka jako osoby chorej, kalekiej, niezdolnej, złej czy leniwej.

2. Nie należy dziecka karać lub wyśmiewać w nadziei, że zmobilizuje je to do pracy.

3. Nie należy załamywać rąk i czekać w nadziei, że dziecko „samo z tego wyrośnie”.

4. Nie należy ograniczać dziecku zajęć pozalekcyjnych, zwłaszcza tych, które rozwijają jego pasję w celu zwiększenia czasu przeznaczonego na naukę.

5. Nie należy wyręczać dziecka w nauce i przygotowaniach do lekcji oraz nie należy zwalniać z systematycznych ćwiczeń.

6. Starać się zrozumieć swoje dziecko, jego potrzeby, możliwości i ograniczenia, aby zapobiec trudnościom szkolnym.

7. Być życzliwym, cierpliwym i rozumiejącym kłopoty szkolne swojego dziecka.

8. Chwalić i nagradzać dziecko nie tyle za efekty jego pracy, co włożony w nią wysiłek.

9. Być w stałym kontakcie z nauczycielami uczącymi twoje dziecko, pedagogiem szkolnym oraz przestrzegać terminów badań wyznaczonych przez poradnię psychologiczno- pedagogiczną; warto zadbać o zapisanie dziecka na grupę terapii dysleksji, które znajdują się przy poradniach psychologiczno-pedagogicznych.

10. Monitorować postępy dziecka i kontrolować, czy systematycznie pracuje nad przezwyciężeniem trudności w nauce.

Jak zorganizować pracę dziecku dyslektycznemu w domu?

Warunkiem skutecznego oddziaływania na dziecko jest systematyczna praca w szkole i w domu. Aby przyniosła ona pożądany efekt, warto kierować się kilkoma zasadami zawartymi w publikacji „Jestem rodzicem dziecka z dysleksją” autorstwa prof. Marty Bogdanowicz.  Publikacja powstała z inicjatywy Polskiego Towarzystwa Dysleksji.

Oto kilka podstawowych zasad:

• Wykonywanie zadań zawsze w tym samym miejscu (najlepiej przy własnym biurku i najlepiej w tym samym czasie, bo to wspomaga gotowość dziecka do uczenia się.

• Pamięć pracuje sprawniej, gdy dziecko jest zrelaksowane, a zatem ważny jest odpoczynek przed przystąpieniem do ćwiczeń.

• Miejsce do pracy powinno być uprzątnięte, bez zbędnych przedmiotów przykuwających wzrok dziecka i rozpraszających jego uwagę.

• Po jednej stronie biurka zaleca się ustawić zieloną roślinę, na którą dziecko będzie mogło skierować zmęczony czytaniem wzrok.

• Trzeba zadbać o ciszę – wyłączyć telewizor, sprzęt grający, a nawet telefon.

• Mózg wymaga „rozgrzewki”, czyli ćwiczeń wstępnych. Najlepsze są ćwiczenia, które mają formę zabawy.

• W pracy warto wykorzystywać skojarzenia, dzięki którym więcej i lepiej się zapamiętuje.

• Podczas ćwiczeń czytania nie powinno się przybierać zbyt wygodnej pozycji, bo to rozleniwia i nie sprzyja aktywności umysłowej.

• Zalecaną formą wspierającą pracę i relaks dziecka są zajęcia ruchowe, w tym np. ćwiczenia naprzemienne, które pobudzają i usprawniają pracę obu półkul mózgowych odpowiedzialnych za koordynację funkcji wzrokowych, słuchowych i ruchowych.

oprac. Małgorzata Ufniarz 
pedagog specjalny